Samenvatting
Iedere fiscalist kent het. Een gevoel van irritatie dat soms de kop opsteekt als over fiscale zaken wordt geschreven in de reguliere, niet-fiscale pers. Fred van Horzen legt uit wat er aan de hand is.
Opinie
Irritant is bijvoorbeeld dat het woord ‘belasting’ tegenwoordig vrijwel altijd wordt vervangen door het foeilelijke woord ‘taks’. Wat ook kan irriteren is dat bepaalde zaken vanuit slechts één perspectief worden beschreven of wanneer opinies als feiten worden gepresenteerd, wat met enige regelmaat gebeurt in kranten als het NRC, Trouw en het FD. Soms klimt een fiscalist in de pen na het lezen van een dergelijk artikel. Veel dagbladen hebben echter een restrictief beleid wat betreft het plaatsen van ingezonden brieven, wat merkwaardig afsteekt tegen de mogelijkheid die dagbladen doorgaans in hun digitale versies aan lezers bieden om allerhande ongenuanceerde opvattingen te ventileren. Een recent slachtoffer van het restrictieve beleid inzake het plaatsen van ingezonden brieven is de Amsterdamse fiscaal-econoom Jan Schipper. Hij besloot een brief te sturen aan het FD naar aanleiding van hun berichtgeving over de voorgenomen dividenduitkering door AkzoNobel (‘Een fiscaal vriendelijke traktatie van AkzoNobel’, FD 2 oktober 2018). Als antwoord op zijn ingezonden brief ontving hij van het FD het bericht dat men zijn brief niet kon plaatsen. Het FD zou slechts ruimte hebben voor een beperkt aantal opiniebijdrages en men moet nu eenmaal keuzes maken. NLF Opinie heeft altijd ruimte voor opiniebijdrages. Vandaar dat we de ingezonden maar niet geplaatste brief van Jan Schipper hierna opnemen.