Samenvatting
Een BV exploiteerde in de boekjaren 2000/2001 en 2001/2002 twee coasters waarmee zij in het eerstgenoemde jaar een omzet behaalde van fl. 2.196.036. Zij behaalde daarnaast rentebaten tot een bedrag van fl. 896.442 uit banktegoeden. De desbetreffende tegoeden hield zij kennelijk aan om een nieuwe coaster te kunnen laten bouwen. Voor haar winstberekening paste de BV de forfaitaire tonnageregeling van artikel 8c Wet IB 1964 en van de artikelen 3:22 tot en met 3:24 Wet IB 2001 toe. In geschil was of de rentebaten onder de tonnageregeling kunnen vallen. Het Hof oordeelde dat dit niet mogelijk is. In cassatie oordeelt de Hoge Raad dat het Hof op goede gronden een juiste beslissing heeft genomen. Het cassatieberoep van de BV wordt ongegrond verklaard.
Arrest gewezen op het beroep in cassatie van X B.V. te Z tegen de uitspraak van het Gerechtshof te Amsterdam van 23 maart 2004, nr. P03/01637, betreffende na te melden aanslagen in de vennootschapsbelasting.
1. Aanslagen, bezwaren en geding voor het Hof
Aan belanghebbende zijn voor de boekjaren 2000/2001 en 2002/2003 onderscheidenlijk een aanslag en een voorlopige aanslag, beide in de vennootschapsbelasting, opgelegd naar belastbare bedragen van onderscheidenlijk ƒ 904.474 en € 207.216, welke aanslagen, na daartegen gemaakte bezwaren, bij afzonderlijke uitspraken van de Inspecteur zijn gehandhaafd.
Belanghebbende is tegen die uitspraken bij afzonderlijke geschriften in beroep gekomen bij het Hof.
Het Hof heeft de zaken gevoegd en de beroepen ongegrond verklaard. De uitspraak van het Hof is aan dit arrest gehecht.
2. Geding in cassatie
Belanghebbende heeft tegen ’s Hofs uitspraak beroep in cassatie ingesteld. Het beroepschrift in cassatie is aan dit arrest gehecht en maakt daarvan deel uit.
De Staatssecretaris van Financiën heeft een verweerschrift ingediend.
3. Beoordeling van de klachten
Het Hof heeft op goede gronden een juiste beslissing gegeven. De klachten kunnen mitsdien niet tot cassatie leiden.
4. Proceskosten
De Hoge Raad acht geen termen aanwezig voor een veroordeling in de proceskosten.
5. Beslissing
De Hoge Raad verklaart het beroep ongegrond.
Dit arrest is gewezen door de vice-president A.E.M. van der Putt-Lauwers als voorzitter, en de raadsheren F.W.G.M. van Brunschot en C.B. Bavinck, in tegenwoordigheid van de waarnemend griffier E. Cichowski, en in het openbaar uitgesproken op 11 november 2005.
